Από την μέρα που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο αριστερός ριζοσπάστης Κιρ Στάρμερ, οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου αντιμετώπισαν σκληρές διώξεις αν τολμούσαν να καταγγείλουν δημόσια όλα αυτά που σήμερα βγαίνουν στη δημοσιότητα για τις συμμορίες των Πακιστανών.
Ελάχιστα εναλλακτικά ΜΜΕ όπως το anazitiseis.gr είχαν καταγγείλει αυτές τις πρακτικές που δεν συνέβαιναν σε κάποιο απομακρυσμένο καθεστώς της Ασίας ή της νότιας Αμερικής αλλά στη καρδιά της Ευρώπης!
Όταν οι Βρετανοί μετά απο τις πολλές δολοφονίες και βιασμούς κοριτσιών, ξεσηκώθηκαν απο μια επίθεση σε σχολή χορού, όταν ένας 17χρονος μετανάστης απο την Ρουαντα σκότωσε με μαχαίρι τρία κορίτσια και τραυμάτισε άλλα πέντε παιδιά και δύο ενήλικες, συμπεριλαμβανομένης και της δασκάλας, τότε άρχισε στην Αγγλία ένα απίστευτο σκηνικό τρόμου.
Μάλιστα ενώ η επίθεση αυτή σύμφωνα με την ομολογία του δράστη ειχε ρατσιστικά χαρακτηριστικά! Η κυβέρνηση έσπευσε να κατηγορήσει τα δημοσιεύματα στα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα για fake news ακροδεξιών που πυροδότησαν βίαια επεισόδια.
Τότε ήταν που η Αγγλία μετατράπηκε σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς με συλλήψεις όλων όσων απλά συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες. Ο Στάρμερ ανακοίνωσε μια σειρά νέων μέτρων, λέγοντας ότι όποιος εμπλέκεται στις διαμαρτυρίες ή τη διάδοση παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο θα πληρώσει βαρύ τίμημα. “Οι ακροδεξιοί δείχνουν ποιοι είναι – πρέπει να δείξουμε ποιοι είμαστε ως απάντηση σε αυτό.”
Ως απάντηση στις διαμαρτυρίες, η κυβέρνηση αποφάσισε να αναπτύξει τις ειδικές δυνάμεις της για να βοηθήσουν τις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις να διατηρήσουν την τάξη. Οι ειδικές δυνάμεις θα εργαζόντουσαν παράλληλα με τον στρατό των ειδικά εκπαιδευμένων αξιωματικών που είχε προαναγγείλει ο πρωθυπουργός Στάρμερ.
Ο Στάρμερ επικεντρώθηκε να εκμεταλλευτεί το γεγονός για να ελέγξει το διαδίκτυο: “Επιτρέψτε μου επίσης να πω στις μεγάλες εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και σε αυτούς που τα διαχειρίζονται: Η Βίαιη αναταραχή, που ξεκάθαρα προκαλείται από (όσα γράφονται ή λέγονται) το διαδίκτυο, είναι επίσης έγκλημα και θα τιμωρηθούν!”
Χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία μιας απειλής από τη λεγόμενη «ακροδεξιά», η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ένα νέο εθνικό Πρόγραμμα κατά των Βίαιων Διαταραχών που περιλαμβάνει όλες τις διαδηλώσεις και θα εξετάσει την ευρύτερη χρήση της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου για τη διατήρηση της τάξης, με έμφαση στη διαδικτυακή δραστηριότητα· συνεργάζεται με εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να αποτρέψει τη διάδοση «παραπληροφόρησης» και επιλεκτικής εμπρηστικής ρητορικής· και χρησιμοποιεί μαθήματα στα σχολεία για να «οπλίσει» τα παιδιά ενάντια στις «θεωρίες συνωμοσίας».
Συλλήψεις πολιτών και δημοσιογράφων!
Τότε ήταν που άρχισαν οι συλλήψεις πολιτών στα κοινωνικά μέσα με την κατηγορία ότι πυροδότησαν τα επεισόδια των “ακροδεξιών”. Υπολογίζεται σύμφωνα με την Ένωση Ελευθερίας του Λόγου ότι τα πέντε τελευταία χρόνια (συμπεριλαμβανομένου της δικτατορίας του Covid) η αστυνομία έκανε πάνω από 250.000 συλλήψεις απο σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης — Αυτό σημαίνει πως κατά μέσο όρο είχαμε 66 επισκέψεις σε σπίτια καταγράφονται την ημέρα!
Το Modernity.news συνέκρινε τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία ελέγχει την ελευθερία του λόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε σύγκριση με το Ηνωμένο Βασίλειο. Στη Ρωσία, περίπου 400 άτομα συλλαμβάνονται κάθε χρόνο για μηνύματα στο διαδίκτυο (μη ξεχνάμε πως βρίσκονται και σε εμπόλεμη κατάσταση), ενώ ο αριθμός αυτός είναι περίπου 3.300 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με τους νέους νόμους αυτό ενδέχεται να υπερπολλαπλασιαστεί.
Μόνο το διήμερο των διαμαρτυριών των “ακροδεξιών” ομάδων η κυβέρνηση Σταρμερ προχώρησε σε 6.000 συλλήψεις πολιτών με επισκέψεις στα σπίτια τους.
Η σύλληψη της γνωστής δημοσιογράφου Κάμερον Μπελ απλά σόκαρε το κοινό στην Αγγλία, ακολούθησε η σύλληψη της δημοσιογράφου Allison Pearson όπου η ίδια έγραψε σε ένα άρθρο, ότι η αστυνομία δεν θα της πει ούτε για ποια ανάρτηση πρόκειται να καταδικαστεί, αλλά ούτε θα της πουν ποια είναι η κατηγορία της! Η μόνη αιτιολογία που δόθηκε ήταν ότι πρόκειται για κάποιου είδους κατηγορίας «ρητορικής μίσους».”Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει γι’ αυτήν, έτσι και εγώ…” ήταν το σχόλιο ενός συναδέλφου της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το ειρωνικό είναι πως η παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο που την θεωρεί υπεύθυνη για την βία ο διεφθαρμένος πρόεδρος της Αγγλίας Στάρμερ. Ανήκει στα κυρίαρχα ΜΜΕ που ως επι τω πλείστων χρηματοδοτούνται απο τις κυβερνήσεις μαζί με την αστυνομία του διαδικτυου, τους fact chekers. Φτάνει να δει κανείς πως παρουσίασαν τα εφάμιλλά ελληνικά ΜΜΕ τα γεγονότα εκείνων των ημερών!
Το σκάνδαλο με τους Πακιστανούς βιαστές άπιστων κοριτσιών!
Η απόφαση του υπουργού Προστασίας Τζες Φίλιπς να μπλοκάρει μια δημόσια έρευνα για τις συμμορίες ομαδικού βιασμού του Όλνταμ φαίνεται, σχεδόν παράλογη. Παιδιά βιάστηκαν και κακοποιήθηκαν από συμμορίες ανδρών, μάλιστα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά ενώ οι αρχές δεν έκαναν τίποτα για τα προστατέψουν, στο όνομα της ειρηνικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Αυτό είναι ένα σκάνδαλο που πρέπει να ξεριζωθεί πλήρως και να διερευνηθεί από την πλήρη ισχύ του βρετανικού κράτους. Φωνές που κυμαίνονται από τον Elon Musk έως τον Kemi Badenoch έχουν ενταχθεί στις εκκλήσεις για έρευνα. Ωστόσο, η κυβέρνηση φαίνεται περιέργως απρόθυμη να ερευνήσει τις αστοχίες των τοπικών αξιωματούχων.
Όπως περιγράφει η The Telegraph, σε ένα άρθρο που κυκλοφόρησε χθες και σήμερα φαίνεται η λογοκρισία να το έριξε καθώς δεν υπάρχει: https://www.telegraph.co.uk/…/grooming-gangs-scandal…
Αυτή η απροθυμία δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Σε όλη τη χώρα, στις πόλεις, στους δρόμους μας και στους κρατικούς θεσμούς που έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας, οι αρχές έκλεισαν εσκεμμένα τα μάτια σε φρικιαστική κακοποίηση λευκών παιδιών από συμμορίες ανδρών πακιστανικής καταγωγής .
Παρακάτω βλέπουμε μια “λόγια” μουσουλμάνα που παρουσιάζεται στα πακιστανικά ΜΜΕ να λέει πως ο Αλλαχ επιτρέπει να πάρουμε τις γυναίκες των απίστων ως σκλάβες του σεξ και να τις βιάζουμε.
Με την πάροδο του χρόνου, ήρθαν στο φως λεπτομέρειες σχετικά με την κακοποίηση στο Rotherham, στο Telford, στο Rochdale και σε δεκάδες άλλα μέρη. Όμως, με τις ιστορίες που κυκλοφορούν ευρέως και τις λεπτομέρειες να φαντάζουν τόσο φρικτές ώστε να είναι σχεδόν αδύνατο να δημοσιευτούν, η πλήρης κλίμακα του σκανδάλου δεν έχει ακόμη φτάσει στο κοινό.
Στο βίντεο βλέπουμε την παραδοχή μιας αξιωματικού της αστυνομίας.
Η ακόλουθη παράγραφος δυσκολεύει την ανάγνωση. Αλλά θα πρέπει να το διαβάσετε, αν μπορείτε. Προέρχεται από την καταδίκη του δικαστή Peter Rook το 2013 για τον Mohammed Karrar στην Οξφόρδη.
Ο Μοχάμεντ προετοίμασε το θύμα του (ανήλικο κορίτσι) «για ομαδικό πρωκτικό βιασμό χρησιμοποιώντας μια αντλία…. Κάποια στιγμή είχε τέσσερις άντρες να την βιάζουν ταυτόχρονα. Μια κόκκινη μπάλα τοποθετήθηκε στο στόμα της για να μη φωνάζει».
Η ιστορία της είναι φρικτή. Επίσης, παρόμοιες ιστορίες καταγράφονται και στις άλλες περιπτώσεις.
Η “Anna”, από το Bradford, σε ηλικία 14 ετών είχε κάνει επανειλημμένες αναφορές ομαδικών βιασμών στην αστυνομία για κακοποίηση και εξαναγκασμό, αφού «παντρεύτηκε» ένα μουσουλμάνο σε παραδοσιακό ισλαμικό γάμο. Οι αρχές κανόνισαν να αποσύρουν τις καταγγελίες εναντίον του «συζύγου της».
Στο Τέλφορντ, η Λούσι Λόου ένα απο τα θύματα των βιασμών πέθανε στα 16 της μαζί με τη μητέρα και την αδερφή της όταν ο θύτης έβαλε φωτιά στο σπίτι της το 2000. Είχε γεννήσει το παιδί του Αζχάρ Αλί Μαχμούντ όταν ήταν μόλις 14 ετών και ήταν πάλι έγκυος όταν σκοτώθηκε.
Ο θάνατός της χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια για να απειλήσει άλλα παιδιά που βρίσκονταν στα χέρια των κακοποιών. Η έρευνα στο Telford απλά έπαυσε απο την αστυνομία και οι κατηγορίες αποσιωπήθηκαν.
Όταν ένα θύμα ηλικίας 12 ετών είπε στη μητέρα της τι είχε συμβει, η μητέρα της κάλεσε την αστυνομία, «ήταν περίπου έξι ή επτά Πακιστανοί που ήρθαν στο σπίτι μου. Απείλησαν τη μαμά μου λέγοντας ότι θα βάλουν φωτιά στο σπίτι μου αν δεν αποσύρουμε τις κατηγορίες».
Ωστόσο, το μοτίβο αυτό θα επαναλαμβανόταν, αλλα οι αρχές έκαναν τα στραβά μάτια. Όταν μια ανεξάρτητη ανασκόπηση δημοσιεύθηκε τελικά το 2022, βρήκε ότι οι αστυνομικοί περιέγραψαν μέρη της πόλης ως «απαγορευμένη περιοχή», ενώ μάρτυρες εξέθεσαν πολλαπλούς ισχυρισμούς για αστυνομική διαφθορά και ευνοιοκρατία προς την πακιστανική κοινότητα. που συνόρευε με την απροθυμία να διερευνηθούν εγκλήματα που διαπράχθηκαν από αυτό που περιγράφεται ύπουλα ως «ασιατική» κοινότητα».
Στο παρακάτω βίντεο ακούμε κάτι που συμβαίνει μόνο στις χώρες του Ισλάμ. Ένα κορίτσι 13 χρονών κατήγγειλε τον βιασμό της απο 7 Πακιστανούς και οι αρχές το συνέλαβαν!
Τα ανώτερα στελέχη του συμβουλίου ήταν τρομοκρατημένα ότι η κακοποίηση παιδιών «είχε τη δυνατότητα να ξεκινήσει μια «φυλετική εξέγερση»». Το αποτέλεσμα ήταν στασιμότητα, παρά το γεγονός ότι οι αξιωματούχοι αναγνώρισαν σε τουλάχιστον μία περίπτωση ότι η κακοποίηση από Πακιστανούς είχε γίνει με την ανοχή τους για «πολλά χρόνια».
Παρακάτω βλέπουμε σε μια φωτογραφία ανώτερα στελέχη της αστυνομίας να φωτογραφίζονται με την πακιστανική κοινότητα των βιαστών…
Τουλάχιστον 1.000 κορίτσια κακοποιούνταν τακτικά στην πόλη μεταξύ 1980 και 2009. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η συντηρητική εκτίμηση αμφισβητήθηκε από στοιχεία των αρχών, με τον αστυνομικό αστυνομικό της Δυτικής Μερκίας, Τομ Χάρντινγκ, να επιμένει το 2018 ότι ο αριθμός ήταν «αισθητοποιημένος».
Κουλτούρα συγκάλυψης των αρχών:
Η άρνηση για την έκταση του προβλήματος είναι ριζωμένη βαθιά στο πολιτικό σύστημα της Βρετανίας. Κατά καιρούς, φαίνεται ότι η προσέγγιση της κυβέρνησης για την πολυπολιτισμικότητα δεν είναι η τήρηση του νόμου, αλλά η ελαχιστοποίηση του κινδύνου αναταραχής μεταξύ των κοινοτήτων. Αντιμέτωπο με συμμορίες κυρίως Πακιστανών ανδρών που στόχευαν λευκά παιδιά, το κράτος ήξερε ακριβώς τι να κάνει. Για το καλό των κοινοτικών σχέσεων, έπρεπε να θάψει την ιστορία.
Στο Ρόδεραμ, ένας ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας είπε σε έναν στενοχωρημένο πατέρα ότι η πόλη «θα ξεσηκωνόταν» εάν έβγαιναν στην δημοσιοποίηση οι κακοποίησεις λευκών παιδιών από άνδρες της Πακιστανικής κοινότητας δημόσια. Ένας γονέας που ανησυχούσε για μια εξαφανισμένη κόρη ενημερώθηκε από την αστυνομία ότι είναι με έναν «κατα πολύ μεγαλύτερος της Πακιστανό» που θεωρείται… «αξεσουάρ μόδας» για τα κορίτσια στην πόλη. Ο πατέρας ενός 15χρονου θύματος βιασμού ενημερώθηκε απο την αστυνομία, ότι η επίθεση σημαίνει ότι…. «πρέπει να είναι πιο προσεκτική».
Ενώ μια έρευνα του του 2014 στο Ρόδερχαμ, παρατήρησε ότι τα παιδιά «απειλήθηκαν με πυρπόληση», «με όπλα», και «έγιναν μάρτυρες βάναυσων βίαιων βιασμών και απειλήθηκαν ότι θα ήταν τα επόμενα θύματα αν το έλεγαν σε κανέναν η αστυνομία απλά αδιαφόρησε. Κορίτσια μόλις 11 ετών βιάστηκαν από μεγάλους αριθμούς ανδρών δραστών, ο ένας μετά τον άλλον».
Στην ίδια πόλη, ένας ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας φέρεται να είπε ότι η κακοποίηση «συνεχίζεται» εδώ και 30 χρόνια, προσθέτοντας «καθώς είμαστε λευκοί, δεν έχουμε την πολυτέλεια να βγει αυτό προς τα έξω.
Όπως διαπίστωσε η έκθεση της Louise Casey το 2015 για το Συμβούλιο του Rotherham, αυτή η στάση ήταν ευρέως διαδεδομένη. Η πακιστανική κοινότητα αντιπροσώπευε περίπου το 3 τοις εκατό του πληθυσμού της πόλης και η ιστορία που αναδύθηκε ήταν ξεκάθαρη: Πακιστανοί άνδρες βίαζαν λευκά κορίτσια και απειλόυσαν πως θα τα κάψουν. Ως αποτέλεσμα, είπε ένας μάρτυρας, το συμβούλιο ήταν «τρομοκρατημένο από [τον αντίκτυπο στην] κοινοτική συνοχή».
Σε όλη την πόλη, ασκήθηκε πίεση στους ανθρώπους να «σιωπούν ή να συγκαλύπτουν» ζητήματα σχετικά με την κακοποίηση παιδιών. Μία πρώην ανώτερος αξιωματικός είπε στην απολογία της ότι «η δεν ήθελε [η] πόλη να γίνει (ακουστεί) ως η πρωτεύουσα της κακοποίησης παιδιών του Βορρά. και πως δεν ήθελαν ταραχές».
Ως αποτέλεσμα αυτού του συνδυασμού παραγόντων, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για να «καλύψουν τις πληροφορίες και να φιμώσουν τους καταγγέλλοντες». Σύμφωνα με τα λόγια των μαρτύρων, τους έλεγαν «αν θέλεις να κρατήσεις τη δουλειά σου, κρατάς το κεφάλι σου κάτω και το στόμα σου κλειστό».
Μέχρι το 2010, μια έκθεση της αστυνομίας των West Midlands έδειξε ότι οι αρχές γνώριζαν ότι συμμορίες πλησίαζαν τα παιδιά στις πύλες του σχολείου.
Όμως, όπως ανέφερε η έκθεση, «το κυρίαρχο προφίλ δράστη των Πακιστανών Μουσουλμάνων ανδρών… σε συνδυασμό με το κυρίαρχο προφίλ θυμάτων των λευκών γυναικών έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει σημαντικές εντάσεις στην κοινότητα και την άνοδο της ακροδεξιάς». Ως αποτέλεσμα, η έκθεση παρέμεινε αδημοσίευτη έως ότου κυκλοφόρησε ως απάντηση στα αιτήματα για την Ελευθερία της Πληροφορίας (FOI) πέντε χρόνια αργότερα.
Στο Μάντσεστερ, μια έκθεση του 2019 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συμμορίες αφέθηκαν να περιφέρονται στους δρόμους εν μέρει επειδή κατέδωσαν άλλες εθνότητες που παρανομούσαν. Ένας αστυφύλακας ντετέκτιβ αναφέρθηκε σε μια αναφορά ότι είπε ότι «η ομάδα-στόχος που παραβαίνονταν ήταν κατά κύριο λόγο άνδρες Ασιάτες και μας είπαν να προσπαθήσουμε να πάρουμε άλλες εθνότητες».
Η κεντρική κυβέρνηση είχε παρόμοια άποψη. Το 2020, το Υπουργείο Εσωτερικών αρνήθηκε να δημοσιεύσει την έρευνά του για συμμορίες Πακιστανών, ισχυριζόμενος ότι δεν θα ήταν προς το «δημόσιο συμφέρον» να το πράξει. Όταν τελικά κυκλοφόρησε, απέκρυψε τον ρόλο που είχε παίξει η εθνικότητα στο φαινόμενο.
Πως καταγράφονται σε αριθμούς:
Συνολικά 7.365 αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών καταγράφηκαν από δυνάμεις στην Αγγλία και την Ουαλία το 2023/24, περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά και αυξημένα κατά 10,1 τοις εκατό σε σχέση με το προηγούμενο οικονομικό έτος. Η αυξητική τάση πιθανότατα οφείλεται στην καλύτερη καταγραφή από την αστυνομία και στην αύξηση των καταγγελιών από τα θύματα.
Η αστυνομία στην Αγγλία και την Ουαλία έκλεισε τις έρευνες για 6.785 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης κατά το οικονομικό έτος 2023/24. Το πιο συνηθισμένο αποτέλεσμα, ήταν να μην εντοπιστεί κανένας ύποπτος.
Αυτό το μερίδιο μειώθηκε από 34,6 τοις εκατό το προηγούμενο έτος και 40,4 τοις εκατό κατά τη διάρκεια της πανδημίας το 2020/21.
Όταν οι άνθρωποι όντως προσπάθησαν να θίξουν το θέμα, βρέθηκαν κατηγορούμενοι. Το 2004, ένα ντοκιμαντέρ του Channel 4 για κακοποίηση στο Μπράντφορντ λογοκρίθηκε αφού οι αστυνομικές δυνάμεις προειδοποίησαν ότι τα στοιχεία ότι «Πακιστανοί στόχευαν νεαρά λευκά κορίτσια» θα μπορούσε να πυροδοτήσει φυλετικές εντάσεις.
Στο Rochdale. Η δεκαπεντάχρονη Victoria Agoglia, ένα ευάλωτο παιδί υπό φροντίδα, πέθανε το 2003 όταν ο 50χρονος Mohammed Yaqoob της έκανε ένεση ηρωίνης. Ενόψει του θανάτου της, σύμφωνα με μια ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε πέρυσι, είχε δώσει στις αρχές πληροφορίες ότι «ενεχόταν σε σεξουαλική εκμετάλλευση, βιασμό και σεξουαλική επίθεση που απαιτούσε ιατρική φροντίδα». Κανένας δεν οδήγησε στη διάσωσή της. Σε όλη την πόλη, κορίτσια ηλικίας 12 ετών βιάζονταν από συμμορίες.
Όταν εκδόθηκαν οι πρώτες καταδικαστικές αποφάσεις στο Rochdale το 2012, η αστυνομία και η Εισαγγελική Υπηρεσία του Στέμματος ζήτησαν συγγνώμη επειδή δεν έδωσαν συνέχεια στις εκκλήσεις για βοήθεια. Όπως το είπε ο πρώην βουλευτής των Εργατικών για την Keighley Ann Cryer, οι αρχές «ήταν απολιθωμένες απο αντιρατσιστικές οργανώσεις επειδή τους αποκαλούσαν ρατσιστές και έτσι επέτρεψαν να γίνεται το κακό». Ως αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι ένα παιδί είπε στην αστυνομία ότι είχε βιαστεί και παρείχε στοιχεία DNA, δεν ασκήθηκε καμμιά δίωξη.
Η αίσθηση ότι οι αρχές πίστευαν ότι μια πλήρης έρευνα θα ήταν μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι άξιζε είναι ευρέως διαδεδομένη. Ο Simon Danczuk, ο πρώην βουλευτής του Rochdale, είπε ότι «υψηλοί πολιτικοί του Εργατικού Κόμματος» τον προειδοποίησαν να μην συζητήσει «την εθνικότητα των δραστών, από φόβο μήπως χάσουν ψήφους». Σήμερα, εκατοντάδες παραβάτες εξακολουθούν να είναι ελεύθεροι στην κοινότητα.
Οι επιτιθέμενοι προστατεύονται:
Ενώ οι φόβοι για τις φυλετικές εντάσεις έχουν αφήσει το κράτος συχνά απρόθυμο να προστατεύσει τα θύματα, οι ίδιες αρχές προστατεύουν τους επιτιθέμενους.
Όπως διαπίστωσε η έρευνα του Jay στο Rotherham το 2014, σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις πατέρες εντόπισαν τις ανήλικες κόρες τους και προσπάθησαν να τις απομακρύνουν από τα σπίτια όπου τις κακοποιούσαν. ….η αστυνομία συνέλαβε τους πατέρες!
Σε άλλες περιπτώσεις, τα παιδιά-θύματα συνελήφθησαν για «μεθυσμένη και άτακτη» συμπεριφορά, αντί για τους ενήλικους άνδρες με τους οποίους ήταν μαζί. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Τζέι βρήκε νέους ανθρώπους στην πόλη που πίστευαν ότι η αστυνομία «δεν τόλμησε να ενεργήσει εναντίον νεαρών Πακιστανών επειδή θα έχαναν την δουλειά τους από καταγγελίες για ρατσισμό».
Σε τουλάχιστον μία περίπτωση, όταν ένα θύμα βρήκε το θάρρος να πάει στην αστυνομία, ο δράστης φαίνεται να έχει πληροφορηθεί απο την ίδια την αστυνομία. Ενώ ήταν ακόμη στο αστυνομικό τμήμα, το παιδί έλαβε το μήνυμα από τον θύτη του που την ενημέρωνε ότι είχε την 11χρονη αδερφή της και ότι έπρεπε να πάρει πίσω της καταγγελίες. Το παιδί επέλεξε να αποσύρει την καταγγελία.
Αυτές οι ιστορίες καλύπτουν μόνο έναν μικρό αριθμό. Η ευρύτερη εικόνα, ωστόσο, είναι ξεκάθαρη. Οι συνέπειες είναι επίσης σαφείς: κανένας αστυνομικός ή δημόσιος υπάλληλος δεν έχει φυλακιστεί ποτέ για την ανάρμοστη συμπεριφορά του. Πράγματι, στο Rotherham, οι πιο σκληρές κυρώσεις που αντιμετώπισε η αστυνομία ήταν οι γραπτές προειδοποιήσεις. Ακόμη και όταν οι παραβάτες οδηγούνταν στη δικαιοσύνη, οι δικαστές τους αθώωναν για τις πράξεις τους.
Αν η Βρετανία θέλει να εξαγοράσει τον εαυτό της για το σκάνδαλο της συμμορίας, πρέπει να καταλάβει πώς έκανε τα πράγματα τόσο τρομερά λάθος. Αυτό ξεκινά με τη στάση ότι η προστασία της εικόνας μιας επιτυχημένης πολυπολιτισμικής κοινωνίας έχει μεγαλύτερη σημασία από την πραγματική αλήθεια αυτής της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί τα δημοτικά συμβούλια πανικοβλήθηκαν όταν αντιμετώπισαν το τεράστιο μέγεθος της κατάχρησης. Όπως υπολόγισε μια πρόσφατη μελέτη, ένας στους 73 μουσουλμάνους άντρες που ζουν στο Ρόδερχαμ διώχθηκε για τη συμμετοχή του σε αυτές τις συμμορίες από το 1997 έως το 2016.
Ακόμη και τώρα, η συζήτηση για συμμορίες της πακιστανικής κοινότητας προκαλεί προβλήματα (το είδαμε απο την απόσυρση του άρθρου). Η IPSO προσπάθησε να επικρίνει την υπουργό Εσωτερικών Suella Braverman για αυτόν τον ισχυρισμό πέρυσι, επικαλούμενη βαθιά λανθασμένη έρευνα του Υπουργείου Εσωτερικών στην απόφασή της. Ωστόσο, εάν δεν μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, δεν θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Σύμφωνα με τα λόγια του Guy Dampier, ερευνητή στο think tank The Legatum Institute: «Το σκάνδαλο των συμμοριών βιασμού ήταν προϊόν πολυπολιτισμικότητας, που στην πράξη σήμαινε ότι οι αρχές έκαναν τα στραβά μάτια επειδή τα θύματα ήταν ως επί το πλείστο λευκοί και οι θύτες τους Πακιστανοί.
Φιλανθρωπικές οργανώσεις κατά του ρατσισμού, ομάδες πίεσης και αριστεροί ακαδημαϊκοί συνωμότησαν για να καταπνίξουν τη συζήτηση ή να πουν ψέματα ότι ήταν απλώς ένας «ρατσιστικός πανικός». Το αποτέλεσμα είναι χιλιάδες κακοποιημένα και δολοφονημένα κορίτσια και ένα σκάνδαλο που έχει σημαδέψει τη βρετανική πολιτική».
Σχόλιο συντάκτη: Ενώ το άρθρο της The Telegraph καταλήγει στον ισχυρισμό: “Ήρθε η ώρα για μια νέα προσέγγιση. Η αλήθεια πρέπει να βγει στο φως.” βλέπουμε πως το άρθρο διαγράφηκε…. https://www.telegraph.co.uk/…/grooming-gangs-scandal… πράγμα που σημαίνει πως το έγκλημα θα συνεχιστεί με την ανοχή των αρχών!
Δείτε και μια περίπτωση στη χώρα που θάφτηκε απο τα ΜΜΕ: Ηράκλειο: 26χρονος πακιστανικής καταγωγής – επιτέθηκε με μαχαίρι σε δύο γυναίκες στη μέση του δρόμου!
Αναδημοσίευση από https://anazitiseis.gr/
Αφήστε μια απάντηση