Η ρύπανση, το άγχος και η αύξηση βάρους αλληλοενισχύονται με αρνητικούς τρόπους, δημιουργώντας έναν κύκλο που κάνει την παχυσαρκία πιο πιθανή, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο Obesity Reviews.

Οι χημικές ουσίες από τα πλαστικά έως τα φυτοφάρμακα μπορεί να επιδεινώσουν την απόκριση του σώματος στο στρες με τρόπους που προκαλούν υπερβολική αύξηση βάρους, σύμφωνα με αυτό που λένε οι ερευνητές είναι η πρώτη συστηματική ανασκόπηση για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της ρύπανσης, του στρες και της παχυσαρκίας.

Η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για χρόνιες παθήσεις όπως η κατάθλιψη, ο διαβήτης τύπου 2, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο καρκίνος, και είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν αυτόν τον μήνα (17 Ιανουαρίου) στο Obesity Reviews, υποδηλώνουν ότι η ρύπανση, το άγχος και η αύξηση βάρους αλληλοενισχύονται με αρνητικούς τρόπους, δημιουργώντας έναν κύκλο που κάνει την παχυσαρκία πιο πιθανή. Οι συσχετίσεις, ωστόσο, εξαρτώνται από το φύλο, την ηλικία και τον τύπο του ρύπου, μεταξύ άλλων παραγόντων.

Οι ερευνητές εστίασαν σε 42 μελέτες – με 8.500 ανθρώπους και σχεδόν 3.200 ζώα – που διερεύνησαν την επίδραση μιας σειράς ρύπων στην ανάπτυξη των λιποκυττάρων (λιπώδης) σε ανθρώπους, ζώα και κύτταρα, καθώς και πώς το σώμα και το μυαλό αντιδρούν στο στρες.

Στους ρύπους περιλαμβάνονται:

-Χημικά συντηρητικά όπως τα parabens.
-Αλογονωμένοι αρωματικοί υδρογονάνθρακες, όπως επιβραδυντικά φλόγας.
-Βαρέα μέταλλα όπως κάδμιο, νικέλιο, υδράργυρος και μόλυβδος.
-Παρασιτοκτόνα, συμπεριλαμβανομένων των ζιζανιοκτόνων glyphosate και atrazine.
-Πλαστικά (φθαλικές ενώσεις).
-«Παρέχουμε στοιχεία ότι στα περισσότερα άρθρα, η ρύπανση είναι υπεύθυνη για τη διαταραχή της αντίδρασης στο στρες και οδηγεί σε αύξηση βάρους», λένε οι ερευνητές.

Αυτός ο κύκλος μπορεί να συμβεί ως εξής:

Η ρύπανση αυξάνει το άγχος: Η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι τοξίνες θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν την απόκριση στο στρες, αυξάνοντας τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, κορτιζόλης. Η κορτιζόλη βοηθά στη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης, της λειτουργίας του ανοσοποιητικού και των αντιφλεγμονωδών διεργασιών του σώματος.
Οι ρύποι διαταράσσουν επίσης το μεταβολισμό: Οι χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα όπως οι φθαλικές ενώσεις (που χρησιμοποιούνται στα πλαστικά) και το υπερφθοροοκτανοϊκό οξύ ή PFOA, ενεργοποιούν φυσικές διεργασίες στο σώμα – συγκεκριμένα, βασικές οδούς σηματοδότησης (PPARγ και AhR) – που αυξάνουν την ανάπτυξη των λιποκυττάρων και την αποθήκευση λίπους.
Το άγχος συμβάλλει στην παχυσαρκία: Τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης που προκαλούνται από το στρες αυξάνουν την όρεξη και προκαλούν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των λιπωδών κυττάρων, οδηγώντας σε υπερκατανάλωση τροφής και συσσώρευση λίπους. Το χρόνιο στρες μπορεί επίσης να διαβρώσει τη μακροπρόθεσμη ικανότητα ορμονών όπως η κορτιζόλη (γλυκοκορτικοειδή) να διαχειρίζονται το στρες και τη φλεγμονή και να βοηθούν το σώμα να επεξεργάζεται τις τοξίνες.
Η παχυσαρκία μειώνει την ικανότητα του σώματος να καθαρίζει τους ρύπους από το σώμα: Ο λιπώδης ιστός αποθηκεύει τοξίνες, καθιστώντας δυσκολότερο για το σώμα να αποτοξινωθεί και επιδεινώνοντας τις επικίνδυνες επιπτώσεις τους με την πάροδο του χρόνου. Η παχυσαρκία μπορεί επίσης να βλάψει τη δραστηριότητα ορισμένων ενζύμων, επιβραδύνοντας την ικανότητα του σώματος να αποβάλλει επιβλαβείς ουσίες.
Τα ευρήματα έρχονται εν μέσω αυξανόμενων ενδείξεων ότι η ρύπανση, το στρες και η παχυσαρκία συνδέονται στενά μέσω βιολογικών και περιβαλλοντικών μηχανισμών που επηρεάζουν το μεταβολισμό, τις ορμόνες και την αποθήκευση λίπους.

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η έκθεση σε «για πάντα χημικές ουσίες» μπορεί να συνδέεται με την παιδική παχυσαρκία.

Ένας άλλος πρότεινε ότι η προγεννητική έκθεση σε χημικές ουσίες στις συσκευασίες τροφίμων και στα πλαστικά μπορεί να αυξήσει το σωματικό λίπος των μικρών παιδιών.

Μόνο ένας περιορισμένος αριθμός μελετών, ωστόσο, έχουν διερευνήσει αυτές τις τρεις μεταβλητές μαζί, λένε οι ερευνητές.

Οι ερευνητές λένε ότι οι διαφορές μεταξύ των μελετών που εξέτασαν μπορεί να οφείλονται στον φυσικό ημερήσιο κύκλο κορτιζόλης του σώματος, μεταξύ άλλων μεταβλητών, και στον τρόπο μέτρησής της.

Η κορτιζόλη των μαλλιών αντανακλά τα μακροπρόθεσμα επίπεδα στρες, για παράδειγμα, ενώ η κορτιζόλη του αίματος δείχνει βραχυπρόθεσμα ή άμεσα επίπεδα στρες.

Απαιτείται περισσότερη έρευνα, καταλήγουν:

«Λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη έκθεση του παγκόσμιου πληθυσμού στη ρύπανση, το ψυχοκοινωνικό στρες και την υπερθρεψία, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τη μείωση του περιβαλλοντικού μας αποτυπώματος και την αντιμετώπιση του άγχους και της παχυσαρκίας σε επίπεδο πληθυσμού».

Αναδημοσίευση από https://korakas-news.gr/