Σκοπός του άρθρου δεν είναι οι απόψεις του Όρμπαν ή συντηρητικών πολιτικών αλλά να εξετάσουμε αν η αντικατάσταση είναι σχέδιο του ΟΗΕ ή φαντασίωση ακροδεξιών κύκλων. Αν έχει αποτυπωθεί ποτέ ως σχέδιο, αν προωθείται ή παρεμποδίζεται και ποιος είναι ο απώτερος σκοπός του.
Από τον John Mac Ghlionn , όπως δημοσιεύτηκε από το Wide Awake Media στις 21 Αυγούστου 2025
Η φράση «Αντικατάσταση Πληθυσμού» σχεδόν πάντα απορρίπτεται ως ρατσιστική ξενοφοβική και αυταπάτη της «ακροδεξιάς». Γιατί όμως; εφόσον είναι πραγματική και βρίσκεται στα έγγραφα του ΟΗΕ. Είναι καταγεγραμμένη, δημοσιευμένη και προωθείται ανοιχτά. Το έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών του 2000, με τον τίτλο «Μετανάστευση Αντικατάστασης»*, παρουσιάζει το σχέδιο σε τεχνοκρατική γλώσσα.
Η μείωση των γεννήσεων στη Δύση, η γήρανση του πληθυσμού και η ανάγκη να «συμπληρωθούν» με εκατομμύρια μετανάστες. Αρχικά το πούλησαν ως αναπόφευκτο και έπειτα το πλασάρισαν ως πρόοδο.
Αλλά ο στόχος ήταν πολιτικός εξαρχής. Αποδυνάμωση της εθνικής ταυτότητας, διακοπή της ανεξαρτησίας των κρατών. Άνοιγμα του δρόμου για την διακυβέρνηση υπερεθνικών διαχειριστών που δεν λογοδοτούν σε κανένα εκλογικό σώμα.
Πηγή Αντικατάστασης Μετανάστευσης Τμήμα Πληθυσμού Υπουργείο Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών 21 Μαρτίου 2000.
Η λεγόμενη «συνωμοσία» μοιάζει λιγότερο με θεωρία και περισσότερο με βιωμένη πραγματικότητα. Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο – το μοτίβο είναι πανομοιότυπο, σαν να είναι προμελετημένο.
Τα σχολεία υπερτερούν από παιδιά που δεν μπορούν να μιλήσουν την τοπική γλώσσα. Η αστυνομία κατακλύζεται από εγκληματικότητα που απαγορεύεται να κατονομάσει. Πόλεις που μεταμορφώνονται και που η παλιά κουλτούρα πεθαίνει είναι απλά η πραγματικότητα.
Στη Βρετανία, η αλλαγή είναι βάναυσα σαφής. Τα λευκά παιδιά από τη Βρετανία αποτελούν πλέον μειονότητα σε ένα στα τέσσερα σχολεία. Πριν από λίγα χρόνια, ο θρύλος της κωμωδίας Τζον Κλιζ παραδέχτηκε ότι δεν θεωρούσε πλέον το Λονδίνο μια πραγματικά αγγλική πόλη, έτσι που είχε γίνει. Αυτό που κάποτε περιοριζόταν στην πρωτεύουσα τώρα όμως εξαπλώνεται και στις επαρχίες. Δώστε του μερικές δεκαετίες και αυτό που συνέβη στο Λονδίνο θα έχει συμβεί σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Αν αυτό δεν είναι αντικατάσταση, τότε τι είναι; Ο πολιτισμός δεν είναι αθάνατος. Αν απομακρυνθείς για αρκετό καιρό, τίποτα δεν θα μείνει.
Καθώς η Βρετανία και άλλα δυτικά έθνη παρακμάζουν, η πολιτική είναι το χέρι που τα σπρώχνει προς την άβυσσο. Αυτό που εκτυλίσσεται δεν είναι τυχαίο, αλλά συντονισμός στο υψηλότερο επίπεδο. Είναι μια κρίση, ναι, αλλά μια κρίση που έχει κατασκευαστεί – μια καλά χρηματοδοτούμενη κρίση.
Τα Ηνωμένα Έθνη («ΟΗΕ») δεν παρατηρούν· χρηματοδοτούν. Οι υπηρεσίες τους διοχετεύουν πόρους σε μη κυβερνητικές οργανώσεις («ΜΚΟ») που ωθούν τις μεταναστευτικές οδούς προς την Ευρώπη. Οι έρευνες εντοπίζουν τα ίχνη του χρήματος. Αυτή είναι μια σκόπιμη μηχανική της δημογραφικής αλλαγής και της πολιτικής εξάρτησης. Ο ΟΗΕ δεν έχει κρύψει τη φιλοδοξία του να σταθεί ως η μόνη αληθινή παγκόσμια αρχή. Τα σύνορα και η εθνική ανεξαρτησία εμποδίζουν αυτή τη φιλοδοξία. Ποιος καλύτερος τρόπος για να τα σβήσουμε από το να σβήσουμε τους ανθρώπους που εξακολουθούν να πιστεύουν σε αυτά;
Epoch TV: Ο ερευνητής δημοσιογράφος Todd Bensman περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ο ΟΗΕ διευκολύνει τη μαζική μετανάστευση , 9 Μαΐου 2024 (3 λεπτά).
Ο δημοσιογράφος Άλεξ Νιούμαν, στο ντοκιμαντέρ της Epoch Times , « Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης », είπε:
« Ο στόχος – ο πρωταρχικός στόχος – είναι η διευκόλυνση μαζικών μεταναστευτικών ροών για την υπονόμευση της κυριαρχίας του έθνους-κράτους και τελικά την αποδόμηση του έθνους-κράτους ως κυρίαρχης οντότητας.
Ορισμένα μέρη της βόρειας και δυτικής Ευρώπης αποτελούν καλά παραδείγματα, όπου τώρα οι ιθαγενείς πληθυσμοί είναι μειονότητα στις μεγάλες πόλεις τους.
Όταν διευκολύνετε αυτές τις τεράστιες μεταναστευτικές ροές, υπονομεύετε… την προσκόλληση των ανθρώπων όχι μόνο στο έθνος τους, αλλά και στο κράτος τους. Και αυτό διευκολύνει την εμφάνιση πρώτα της περιφερειακής διακυβέρνησης και στη συνέχεια της παγκόσμιας διακυβέρνησης, που είναι ο απώτερος στόχος. »
Αυτό μας παραπέμπει στον Τζορτζ Σόρος. Και πως το είχε διατυπώσει ξεκάθαρα πριν από μια δεκαετία: Η Ευρώπη θα έπρεπε να δέχεται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο κάθε χρόνο. Όχι ως ανώτατο όριο, ως κατώτατο όριο. Αυτό ήταν ένα σχέδιο, που συζητήθηκε ανοιχτά, επαινέθηκε από τον φιλελεύθερο τύπο και χλευάστηκε μόνο από ηγέτες όπως ο Βίκτορ Όρμπαν, οι οποίοι τόλμησαν να το ονομάσουν αυτό που ήταν – μια προσπάθεια να τερματιστεί η πολιτιστική συνέχεια της Ευρώπης.
Ο Βίκτορ Όρμπαν σχετικά με τα 6 στοιχεία του ολοκληρωμένου σχεδίου του Τζορτζ Σόρος για το 2015 (3 λεπτά)
Σχετικό: Η ομιλία του Βίκτορ Όρμπαν για το σχέδιο του Σόρος γίνεται viral στο X , Ούγγρος Συντηρητικός, 8 Ιουλίου 2024
« Το θέμα δεν είναι το χρώμα του δέρματος, και ποτέ δεν ήταν. Είναι η επιβίωση του πολιτισμού. Τα έθνη είναι κάτι περισσότερο από γραμμές σε έναν χάρτη. Είναι κοινές αναμνήσεις, ηθικοί κώδικες, γλώσσες, παραδόσεις – κόλλες που συνδέουν γενιές σε κάτι μεγαλύτερο από τους ίδιους. Αφαιρέστε τα και το έθνος διαλύεται.
Η άρχουσα τάξη της Ευρώπης επιμένει ότι αυτό αποτελεί πρόοδο, ότι το μέλλον είναι η ανάμειξη πολιτισμών σε μια κοσμοπολίτικη σούπα. Οι απλοί Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν πλέον το ψέμα.
Βλέπουν τις πόλεις τους να κατακλύζονται, τις φωνές τους να αγνοούνται, τα παιδιά τους να παραγκωνίζονται στις τάξεις όπου οι δάσκαλοι εκτελούν και χρέη μεταφραστή. Βλέπουν την εγκληματικότητα να αυξάνεται, την εμπιστοσύνη να εξατμίζεται και τις απλές απολαύσεις της καθημερινής ζωής να καταστρέφονται. Τους λένε να χαμογελούν και να καλωσορίζουν τον αντικαταστάτη τους. Η αντίσταση ονομάζεται μίσος. Η αμφισβήτηση ονομάζεται ρατσισμός.
Αλλά το μίσος δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Πρόκειται για το δικαίωμα ενός λαού να επιβιώνει. Για την αναγνώριση ότι ο πολιτισμός, όπως μια φλόγα, πρέπει να φροντίζεται αλλιώς θα σβήσει. Η φλόγα της Ευρώπης σβήνει μέρα μεσημέρι, όχι τυχαία αλλά σκόπιμα.
Και το ίδιο μοτίβο συμβαίνει στη Βόρεια Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία. Ακριβώς. Συντονισμένα. Σχεδιασμένα. Τα αποτυπώματα της υπερεθνικής εξουσίας είναι παντού. Ο ΟΗΕ, με τις αντισηπτικές του εκθέσεις και τους «ανθρωπιστικούς διαδρόμους» του, παίζει το καλοπροαίρετο πρόσωπο. Οι δυτικοί πολιτικοί, υπάκουοι και στα δύο, παίζουν τον ρόλο τους, ψελλίζοντας κοινοτοπίες για την ποικιλομορφία ενώ παρακολουθούν τα έθνη τους να καίγονται.
Η Μεγάλη Αντικατάσταση δεν είναι προϊόν παράνοιας. Είναι μια πολιτική ισχύος. Μια μέθοδος διάλυσης των εθνών, έτσι ώστε κανείς να μην αντισταθεί στη νέα τάξη πραγμάτων που περιμένει στα παρασκήνια. Η ευθύνη βαρύνει τις ελίτ που το προκάλεσαν, το χρηματοδότησαν και το επέβαλαν.
Γιατί; Επειδή στη διάλυση βρίσκεται ο έλεγχος. Όταν οι άνθρωποι ξεριζώνονται, όταν τα έθνη διασπώνται, το κενό μπορεί να γεμίσει με διακυβέρνηση από πάνω. Και αυτός είναι ο στόχος. Μια διαχειριζόμενη ανθρωπότητα. Υπάκουη όχι στις παραδόσεις ή τις θρησκείες της, αλλά σε μη εκλεγμένους διαχειριστές στη Γενεύη, τις Βρυξέλλες, τη Νέα Υόρκη.
Αν δεν αντιμετωπιστεί το κακό, η Ευρώπη δεν θα είναι Ευρώπη, η Αμερική δεν θα είναι Αμερική και η ίδια η Δύση δεν θα επιβιώσει ως κάτι περισσότερο από μια μακρινή ανάμνηση. Το όνομα απορρίπτεται ως ψευδαίσθηση. Η πραγματικότητα, ωστόσο, για εκατομμύρια ανθρώπους, από το Μάντσεστερ μέχρι τη Μελβούρνη, γίνεται αισθητή καθημερινά. Η Μεγάλη Αντικατάσταση είναι πραγματική και μην αφήσετε κανέναν να σας πει το αντίθετο. »
Αφήστε μια απάντηση